Park Zdrojowy 1
Jelenia Góra
075 75 57 690
Historia Sceny Animacji

Dzieje Sceny Animacji warto zacząć od przypomnienia historii jej siedziby, której doczekała się po blisko 25 latach działalności, czyli Teatru Zdrojowego. Budynek leży w centrum XVIII-wiecznego parku w Cieplicach. Najpierw - w 1799 roku - powstała tu Galeria (dziś mieści się tu restauracja zdrojowa), klasycystyczny obiekt z kolumnowym ryzalitem w formie portyku zaprojektowany przez znanego berlińskiego architekta, Gotfrieda Geisslera. W 1836 roku dobudowano doń , również klasycystyczny, choć w mniej szlachetnym stylu, Teatr Zdrojowy autorstwa Alberta Tollberga, wyróżniający się empirowym wystrojem wnętrz.

Życie teatralne Cieplic, kwitnące i wcześniej ze względu na bawiących w uzdrowisku kuracjuszy, rozwinęło się jeszcze bardziej po wybudowaniu teatru. Zwłaszcza ożywił się ruch amatorski. Do przedstawień włączali się przyjezdni utytułowani goście; na scenie występowali również - i to grając czołowe role - członkowie rodziny Schaffgottschów. Zachowany plakat farsy pt. "Gospoda przyjaciół" wymienia w obsadzie hrabiankę i hrabiego ze wspomnianej rodziny a także...pana Suchodolskiego.

Jak wiemy Polacy chętnie odwiedzali w tamtych czasach Cieplice, toteż zapewne w z myślą o nich zarówno przyjezdne trupy teatralne jak i miejscowe grupy amatorskie wystawiały "Wesele krakowskie" (balet), "Starego Wodza" - napisany przez Karola von Holtei wodewil o Tadeuszu Kościuszce czy "Hrabiego Beniowskiego albo sprzysiężenie na Kamczatce". O tym właśnie spektaklu miejscowy "Posłaniec Karkonoszy" ("Der Bote aus dem Riesengebirge") pisał m.in. "Aktor grający Beniowskiego oddał tę rolę z dobrymi manierami, uczuciem i godnością, jego kwestie pozbawione były egzaltowanych tonów. Hetman nie poprowadził dobrze swojej roli, gdyż potraktował ją zbyt żartobliwie i zbyt często w pewnych momentach grał pod publiczność, przez co charakter tej postaci stracił na naturalności. Kostium hetmana był piękny i utrzymany w narodowym stylu".

Tyle o tradycji, która tak wspaniale jest w Cieplicach kontynuowana. Ale początki Sceny Animacji wiązały się z innym miejscem w Jeleniej Górze. Teatr, założony przez znanego wrocławskiego aktora Andrzeja Dziedziula, powstał jako Scena Lalkowa przy Jeleniogórskim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym. Zajmował wtedy dwa pokoje przy ul. Drzymały, gdzie mieściły się garderoby, sala prób no i gabinet dyrektora. Spektakle grano w cieplickiej "Gencjanie" a przede wszystkim w objeździe ku uciesze dzieci, które często przedtem w ogóle nie widziały żadnego teatru. Pierwszą premierą nowej sceny (5.12.1976 r.) była baśń według J.Ch. Andersena "Kto się boi królowej śniegu" w reżyserii Andrzeja Dziedziula. On sam zrealizował 10 spośród 14 przedstawień, które powstały za jego dyrekcji.


Po 4 pionierskich latach dyrektorem upaństwowionego już Teatru Animacji został Janusz Ryl-Krystianowski, znany lalkarz z rodziny o takich właśnie tradycjach, aktor i reżyser. Teatr rozwinął się, otrzymał też własny budynek przy ul. Wolności, choć nadal nie miał sceny. Grano klasyczne spektakle lalkowe ale również przedstawienia dla dorosłych, wysoko oceniane i przez publiczność, i przez recenzentów. Dowodem uznania były także nagrody - za "Jasia i Małgosię" w reżyserii J.Ryl-Krystianowskiego na Ogólnopolskim Festiwalu Telewizyjnym Teatrów Lalek i 4 nagrody (za reżyserię, za scenografię, za muzykę i zespołowa aktorska), którymi uhonorowano na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu spektakl pt. "Koziołek Matołek" w reżyserii Zdzisława Reja. W Jeleniej Górze reżyserował także Jan Dorman, m.in. "Noc Walpurgii" wg Goethego. Teatr w tym czasie często gościł na prestiżowych festiwalach także zagranicznych, m.in. we Francji i Japonii.


W początkach lat 90-tych Państwowym Teatrem Animacji kierował Andrzej Kempa. W tym czasie zespół włączył do swojego repertuaru widowiska plenerowe, z których "Szafa" w reżyserii Andrzeja Balla, w okresie późniejszym (1994 r.) zdobyła uznanie na festiwalach "Kontrapunkt" w Szczecinie (nagroda publiczności) i Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalkowych w Chorwacji - III miejsce.


W 1994 roku dyrekcję i kierownictwo artystyczne Jeleniogórskiego Teatru Animacji objął Bogdan Nauka - polonista, teatrolog i reżyser, wykładowca wrocławskiej PWST i prowadzi tę scenę do dziś. Podstawą repertuaru teatru nadal stanowią bajki dla dzieci ( z ważniejszych można wymienić "Feliksa Medyka" , "Koziołka Matołka" czy zrealizowanego w rzadkiej technice "czarnego teatru" - "Konika Garbuska); od czasu do czasu powstają też spektakle dla dorosłych - jak "Gimpel-Głupek" czy "Aqua Sanitata"; ważną pozycję zajmują widowiska plenerowe, najczęściej związane z historią regionu jak "Rzepiór - duch gór", "Legendy zamku Chojnik", "Wielki Teatr legend Karkonoszy", "Hofmamania" (trzy ostatnie wyreżyserował B. Nauka). Warto też wspomnieć o plenerowym przedstawieniu "Z życia smoków" ( w reżyserii Bogdana Nauki i scenografii Edwarda Lutczyna ), które jest grane od 6 lat i gościło na wszystkich krajowych festiwalach - zdobywając Srebrną Maskę Pierrota czyli nagrodę publiczności na Letnich Spotkaniach Teatralnych w Chojnicach (1997 r.) i wielu zagranicznych.
Momentem przełomowym w życiu teatru było otrzymanie własnej sceny, czyli Teatru Zdrojowego w Cieplicach (JTA był już wtedy instytucją samorządową) w 2000 roku; od tego czasu placówka przejęła na siebie funkcję organizatora życia kulturalnego w uzdrowisku. Są to imprezy tzw. "Wiosny Cieplickiej", inaugurowane przez dwa lata inscenizowanym "Wjazdem królowej Marysieńki do Cieplic", letnie koncerty promenadowe w parku, wreszcie sierpniowy Festiwal Polskich Teatrów Ulicznych W 2001 roku Jeleniogórski Teatr Animacji obchodził swoje 25-lecie. Ze statystyki ćwierćwiecza warto odnotować 93 premiery dla dzieci i dorosłych, prezentacje przed publicznością międzynarodową m.in. Japonii, Niemiec, Francji, Włoch, Belgii, Chorwacji, Finlandii, Austrii, Izraela, Czech i Ukrainy, ok. 50 tys. widzów każdego roku oglądających 250 przedstawień; udział w ponad 80 festiwalach w ciągu ostatniego 10-lecia.
W 2002 roku Jeleniogórski Teatr Animacji został połączony z Teatrem im. C.K. Norwida i działał jako Scena Animacji Teatru Jeleniogórskiego do końca 2008 roku. Obecnie funkcjonuje pod nazwą: "Zdrojowy Teatr Animacji".

menu
Repertuar Spektakle Imprezy Edukacja Bilety Przetargi Wynajem Projekty O nas Kontakty
 
na sceniew plenerzearchiwalne
 
 
 
 
 
 
zespółdyrekcjahistoria
 
Nasze strony korzystają z plików cookies zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki.